Anna Swir – Eu lavo a camisa

Pela última vez lavo a camisa
de meu pai, que morreu.
A camisa cheira a suor. Conheço
esse cheiro desde a minha infância,
tantos anos
lavei suas camisas e cuecas.
Eu as secava numa estufa de ferro,
ele as vestia sem passar.

De todos os corpos do mundo,
animais, humanos,
só um exsudava esse suor.
E o aspiro
pela última vez. Ao lavar esta camisa
destruo no mundo
para sempre
este cheiro.
Agora
só restarão os quadros
que cheiram a tinta a óleo.

Trad.: Carlito Azevedo

Mais do que uma leitura, uma experiência. Clique, compre e contribua para manter a poesia viva em nosso blog

Piorę koszulę

Ostatni raz piorę koszulę
mojego ojca, który umarł.
Koszulę czuć potem, pamiętam
ten pot od dziecka,
tyle lat
prałam mu koszule i kalesony,
suszyłam
przy piecyku żelaznym w pracowni,
kładł je
bez prasowania.

Ze wszystkich ciał na świecie,
zwierzęcych, ludzkich,
tylko jedno wydzielało ten pot.
Wdycham go
po raz ostatni. Piorąc tę koszulę
niszczę go
na zawsze.
Teraz
pozostaną po nim już tylko obrazy,
które czuć farbą.